آب استخر ميکروب بيشتری دارد يا آب های طبيعی؟ متخصصين می گويند که ميزان ميکروب های موجود در آب های طبيعی بسيار بيشتر از آب استخرها می باشد. معمولا افرادی که دوست دارند در آب های طبيعی مانند درياها شنا کنند، به ميزان آلودگی و ميکروب های موجود در آن اهميتی نمی دهند. هميشه شنا کردن در دريا و رودخانه طرفداران زيادی داشته است.
شنا کردن در محيط های باز به افراد احساس نشاط و تازگی می دهد و هوای تازه باعث می شود که حس کنند سرحال شده اند. شنا کردن در محيط های مانند درياچه و دريا و غيره منفعت هايی مانند کم کردن دغدغه های ذهنی، چربی سوزی و تقويت توان فيزيکی دارد.
اما شايد بهتر باشد که خطرات شنا کردن در همچين محيط هايی را هم بدانيد. کيفيت آب در استخرهای شنا مرتب تست می شود در صورتی که آب های طبيعی اين گونه نيست. شنا کردن در دريا حتی برای شناگران خيلی حرفه ای هم می تواند خطرناک باشد. همچنين خطرات ديگری از قبيل ميکروب ها و حشرات ريز هم وجود دارد که ممکن است با چشم قابل ديدن نباشند. حتما می دانيد که بسياری از فاضلاب ها هم شهری و روستايی نيز به داخل سرچشمه اين آب ها ريخته می شوند و تشخيص اين برای همه کار ساده ايی نيست.
از مهمترين وجه تمايز بين آب استخرها و آب های طبيعی، ميزان بررسی و آزمايش آن ها است. آب استخرها به شکل مرتب و دائم بايد تست شود تا از تميز بودن آن اطمينان حاصل شود، در صورتی که آب های طبيعی مرتب در حال تغيير هستند و هر لحظه از يک منبع خارجی به داخل آن ها آب ريخته خواهد شد.
مواد شيميايی می توانند از زمين های کشاوری و يا کارخانه ها به آب های طبيعی ريخته شوند و حيوانات ممکن است در آب مدفوع کنند و اين خطرات شنا کردن در آن ها را بسيار بالا می برد. مواد سمی موجود در اين آب ها به سادگی قابل تشخيص نيست. به همين دليل هميشه توصيه می شود که از شنا کردن در آب ها بيرون خودداری کنيد.
قطعا جلبک های سبز رنگ را در آب های طبيعی مشاهده کرده ايد. جلبک ها مشکلات ديگر آب های آزاد هستند. اين جلبک ها که نوعی باکتری به شمار می روند، در بسياری از درياچه ها وجود دارند. در زمان های گرم سال به خصوص فصل تابستان رشد آن ها سرعت بيشتری می گيرد. اين باکتری ها می توانند برای انسان ها و حتی حيوانات خانگی نيز خطرناک باشند و در برخی موارد موجب مرگ آن ها شوند. در صورتی که بدن با اين جلبک ها تماس داشته باشد مشکلاتی مانند سوزش پيدا کردن چشم، مشکلات حاد گوارشی، تب ها شديد و احساس درد در عضلات ايجاد خواهد کرد.
باکتری ها و ويروس ها بزرگترين خطرات در شنا کردن به شمار می روند. اين يک واقعيت است که شنا در آب های طبيعی احتمال ابتلا به بيماری های مانند اسهال را افزايش می دهد. خوردن آب های آلوده در هنگام شنا کردن شما را خطر باکتری ها و ويروس ها مختلفی مانند نوروويروس قرار می دهد. همچنين، موجوداتی که در فاضلاب نزديک رودخانه‌ها يا کانال‌های آب شيرين زندگی می کنند، می توانند حامل پاتوژن باکتريايی لپتوسپيرا باشند که باعث لپتوسپيروز می شود.
اين عفونت زمانی رخ می دهد که شناگر خاک يا آب حاوی ادرار حيوانات آلوده را بخورد يا وارد چشم يا قسمت های زخم شده بدن او شود. لپتوسپيروز می تواند منجر به آسيب کبد و کليه شود و در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد. شناگران می توانند در عرض دو هفته پس از شنا در دريا، رودخانه يا ساير آب های طبيعی، علائمی شبيه آنفولانزا داشته باشند. پیشنهاد می کنیم مقاله 9 دليل برتری شنا کردن در استخر فايبرگلاس خانگی نسبت به دریا را هم مطالعه کنید.
میکروب ها را نمی توان از مشکلات رایج استخرها به شمار آورد، البته اين تصور را نداشته باشيد که ميکروب ها آب استخرها را تهديد نمی کنند. علت اصلی بيماری های عفونتی که در نتيجه شنا کردن به وجود می آيند، مواد موجود در مدفوع می باشد. ميکروب هایی که اين بيماری ها را ايجاد می کنند از طريق دهان منتقل می شوند. در اين فرآيند فرد مبتلا به بيماری زمانی که در آب شنا می کند، عوامل بيماری زا از مقعد او به داخل آب رها می شوند. اين باعث می شود که فرد ديگری که در آب شنا می کند و اين آب را می چشد ميکروب ها را دريافت کند.
برای مثال، تقريباً 80 درصد از بيماری های که در اثر شنا کردن در آب های تصفيه نشده ايجاد می شوند به دليل کريپتوسپوريديوم است. کريپتوسپوريديوم انگلی است که در روده حيوانات وجود دارد و با دفع از طريق مدفوع در داخل آب پخش ميی شود. اگرچه بيماری های ناشی از آب تصفيه نشده بسيار مختلف و زياد هستند، اما علت اصلی آن ها مدفوع می باشد. نوروويروس، که يک ويروس بسيار مسری است و از طريق استفراغ و مدفوع منتقل می شود، حدود 30 درصد از کل موارد را تشکيل می دهد.
کلر و آمونیوم هیدروکسید می توانند به طور موثر بسياری از پاتوژن های که باعث بيماری در استخرها می شوند را کنترل کنند. با در نظر گرفتن همه اين عوامل، با وجود موارد گاه به گاه ادرار و مدفوع در استخرها، استخرهای شنا همچنان محيط بسيار امن تری را برای شنا فراهم می کنند. استخرهایی که به خوبی نگهداری می شوند و مواردی از جمله ضدعفونی با کلر و تنظيم pH در آن ها صورت می گيرد، به ميزان قابل توجهی مقدار ميکروارگانيسم های عفونی کاهش می دهند.
اگرچه شنا کردن در مکان هايی مانند دريا و رودخانه ممکن است يک تجربه جالب و تفريح جذاب باشد، اما ميکروب ها هميشه سلامتی شما را تهديد خواهند کرد. استخرها چه استخرهای خانگی و چه استخرهای عمومی هميشه بايد از نظر بهداشتی کنترل شوند، به همین دلیل محيط تميز و پاکی را براي شنا کردن آماده می کنند.
از نظر ايمن بودن استخرهای شنا گزينه بسيار بهتری هستند. استخرها تحت نظارت و بررسی منظم قرار می گيرند و احتمال ابتلا به بيماری های ناشی از آب را کاهش می دهند. بنابراين، در حالی که شنا کردن در آب طبيعی جذابيت های خاص خود را دارد، اما مهم است که خطرات را در نظر بگيريد و اقدامات احتياطی لازم را هميشه انجام دهيد.
